W tegorocznym świętowaniu wzięły udział członkinie Koła Gospodyń Wiejskich z Czechowic Górnych oraz chóru "Lutnia" z Pszczyny. Poza desgustacją trunków i potraw regionalnych zwiedzały miasto - położoną na wzgórzu Palmiarnię, amfiteatr znany z Festiwali Piosenki Radzieckiej oraz oglądały ocalałe w wyniku porozumienia wojsk radzieckich i niemieckich piękne secesyjne kamienice.

W "Winnicy Miłosz" w Łazie k/Zaboru zapoznały się z uprawą winorośli, naturalną produkcją win gronowych, posmakowały trzy gatunki zakąszając kozim serem i zakupiły kilkanaście butelek dla domowników.

Wyjazd obfitował jeszcze w wiele innych atrakcji. Pływając po Odrze statkami w Cigacicach poznały historię portu przeładunkowego węgla z wagonów na barki, które płynęły do Berlina oraz wydarzenie z 1938 roku, gdy 125 mieszkańców pobliskiego Klępska i okolic emigrowało zarobkowo całymi rodzinami , wypływając z tego portu przez Hamburg do Australii. W 2008 roku na nabrzeżu miała miejsce wierna rekonstrukcja tego wydarzenia przy udziale Ligi Morskiej i Rzecznej.

Na terenie Dolnych Łużyc odwiedziły Rezerwat biosfery Spreewald. Historię powstania niezliczonej ilości potoków, tak charakterystycznych dla tej okolicy wyjaśnia legenda. Pewnego razu woły, którymi diabeł miał zaorać nizinę Szpreewy, poniosły i dziko wierzgając przeorały pługiem całą okolicę pozostawiając za sobą plątaninę bruzd. Jednak zdaniem geologów Szprewa podzieliła się na mnóstwo drobnych potoków w wyniku zakończenia wiślanej epoki lodowcowej przed 15 tys. lat. Wody roztopowe płynęły wówczas przez gęste lasy, o których dziś jeszcze świadczy nazwa regionu (Spreewald - Las Szprewy). Obecnie system wód płynących o dł. 1550 km oplata wydarty puszczy, naturalny, a zarazem unikatowy w Europie krajobraz łęgowy o dł. 55 i szer. 15 km. Niewielkie łąki, pola, lasy, potoki i jeziora Spreewaldu są siedliskiem blisko 18 tys. gatunków roślin i zwierząt. Po mocno rozgałęzionej sieci kanałów pływały bezszelestnie płaskodennymi łodziami z flisakami u sterów, rozkoszowały się widokiem drewnianych kolorowych domów rozrzuconych pomiędzy łąkami, sadami i uprawami warzyw oraz potrawami w jednej z licznych tawern.

Opuszczając Brandenburgię uczestniczki wycieczki odwiedziły wschodnioniemiecki Ogród Różany w Forst (Lausitz). 17 ha obszar parku nad Nysą Łużycką obejmuje secesyjny park różany, wyspę rzeczną w stylu ogrodu angielskiego oraz naturalną wyspę Reisigwehrinsel. Wyjątkowość tego historycznego założenia polega na szczególnym połączeniu sztuki ogrodniczej, architektury krajobrazu i różnorodności botanicznej. Zwiedzający znajdują tutaj dziesiątki tysięcy róż w blisko tysiącu odmian. Wśród nich botaniczne osobliwości, jak róża zielona, róża czteropłatkowa i róże czarne. Przy zabytkowym wejściu zwiedzających wita bogini Flora. Elementy secesji i nowoczesne dzieła sztuki osadzone są w różnych przestrzeniach ogrodowych. Są jednak zdominowane przez róże w ich wspaniałej różnorodności oraz o tej porze roku przez dalie. Charakter parku wzbogaca woda wypływająca z historycznych fontann i wodotrysków.

Pełne wrażeń intelektualnych i estetycznych zwiedziły jeszcze w drodze powrotnej mało znane średniowieczne miasta - Kożuchów z lapidarium rzeźby nagrobnej od XVIII wieku, Żagań z repliką Bożego Grobu w Jerozolimie w jego średniowiecznej postaci, która powstała ok.roku 1600 przy kościele Nawiedzenia NMP "Na górce" oraz Szprotawę.

Edward Szpoczek